Op zoek naar de bron van de Schelde

10 oktober 2021 - Armentières, Frankrijk

7 oktober 2021, dag 2

Torhout-Armentières, ongeveer 55 km

Vlinders bij het graf

Met een volle maag en een positieve ervaring rijker, vertrekken we uit Torhout. Het was geweldig bij onze gastvrouw Ria. Wat heeft zij zich uitgesloofd om ons een zeer uitgebreid ontbijt te bezorgen en ons het gevoel te geven dat we welkom waren! 

Het leuke van zo’n adres is toch wel het persoonlijke karakter. Zo heeft Ria ons verteld over haar leven en wat ze voor werk doet. Ze is bejaardenverzorgster bij de oude paters en ze doet dit werk erg graag. De paters zijn dankbare mensen en het is aangenaam om in zo´n sociale omgeving te werken, vertelde ze ons aan de ontbijttafel. Het was leuk om haar zo enthousiast over haar vak te horen praten.

Ria en Torhout laten we achter ons, we trappen verder richting Frankrijk. Onze bestemming vandaag is Armentières of Armentiers, net over de grens. We vinden een fietspad dat ons dwars door maisvelden, akkers met suikerbieten, prei en andere gewassen leidt. Ook nemen we kleine landweggetjes en ik merk dat ik vaker moet schakelen: een teken dat het landschap begint te glooien. Bij Langemark stoppen we voor een bakje koffie bij een café dat vol hangt met skeletten en andere enge figuren voor Halloween. Als mijn fietsmaat de cafébaas vraagt naar de betekenis van dit feest moet hij het antwoord schuldig blijven, maar hij zoekt het gelijk voor ons op. Ik geneer me ook, want vorig jaar heb ik voor mijn opleiding nog een artikel over Halloween moeten reviseren, maar het heeft blijkbaar weinig indruk op me gemaakt. We komen er achter dat het een oud-Keltisch oudejaarsfeest is om de boze geesten te verdrijven. Mijn fietsmaat moet wennen aan de hagelslag op zijn cappuccino dat blijkbaar een praktische reden heeft, maar de koffie smaakt er niet minder door.

Kort na deze plaats zien we een Amerikaanse begraafplaats waar jonge militairen uit de Eerste Wereldoorlog begraven liggen. We besluiten ze eer te gaan bewijzen en bezoeken een aantal van de graven zonder namen. Tussen de graven staan zo hier en daar bosjes met paarse bloemen die mooi afsteken tegen het wit van de graven. Ik zie een paar prachtige vlinders op de bloemen neerstrijken en plots fladderen ze weer weg. Dit beeld raakt me. In gedachten zie ik de jonge mannen voor me die hier begraven liggen. Ze waren waarschijnlijk de trots van hun ouders, bruisend van energie en nog vol levenslust. Ze hadden vast grote plannen voor de toekomst, maar zijn plots weg gefladderd uit dit leven. Ik kan niet goed verkroppen dat zij slachtoffer zijn geworden van een machtsstrijd die niemand kon winnen. Ik word er altijd weer stil van als ik deze indrukwekkende begraafplaatsen zie. Het zet me aan het denken en het maakt me vooral boos en verdrietig, maar ook dankbaar voor de prijs die zij hebben betaald om andere levens te redden.   

20211007_134438

In het indrukwekkende centrum van Ieper stoppen we even om de Menenpoort te bewonderen, het herdenkingsmonument in de vorm van een triomfboog van de Eerste Wereldoorlog. Blijkbaar wordt hier nog altijd iedere avond om 20.00 uur de last post gespeeld om een eerbetoon te brengen aan de overleden soldaten van deze krankzinnige oorlog.  

20211007_13592620211007_140603

Langzaam naderen we de Franse grens. Dat zie je vooral aan de borden waarop opeens de reclameteksten in het Frans staan aangeduid. We zijn voorbereid op controles bij de grens, maar daar gaan we ongemerkt overheen. Nergens komen we een bord tegen dat ons vertelt dat we in Frankrijk zijn. Wel zie je het aan het wegdek van de wegen. Dat is veel beter. Helaas geldt dat niet voor de kleine fietsstroken. Regelmatig moeten we uitwijken naar de autostrook omdat ons gedeelte vol met steentjes en takjes ligt. In veel plaatsen worden auto’s gewoon op de fietsstroken geparkeerd. Het heeft dan ook geen zin om hier op het fietsgedeelte te rijden. Dit is nou niet echt de manier om Fransen te stimuleren de auto thuis te laten en hun tweewieler te pakken, als ze die al hebben.

20211008_145246

Ongeveer een uur voordat we op onze tweede plek van bestemming aankomen, probeer ik met de verhuurder te sms’en om hem desgevraagd van onze aankomsttijd op de hoogte te stellen. Helaas komen mijn berichten niet bij hem aan. Dit blijkt pas op het moment dat we een kwartier staan te wachten bij ons appartement. Later wordt me duidelijk dat ik op het telefoonnummer van zijn vrouw aan het sms’en was. Gelukkig belt hij me uiteindelijk op, maar ik kan hem met geen mogelijkheid verstaan in de drukte en het lawaai van de stad waar we nu terecht zijn gekomen. Ons appartement bevindt zich tegenover een prachtige, kolossale kerk. Op het plein tussen ons appartement en de kerk bevindt zich een busstation waar de bussen af en aan rijden. Een uur nadat we aangekomen zijn, komt onze huisbaas gelukkig met de sleutels en kunnen we eindelijk naar binnen. Helaas blijkt er een WIFI storing te zijn en moeten we ons volgende verblijf in het naastgelegen restaurant boeken. Het lukt me hierdoor ook niet om aan mijn blog te werken. Het appartement is weinig sfeervol, maar wat we nodig hebben, is aanwezig en daar gaat het om. Met weemoed denken we terug aan ons eerste verblijf, waar alles voor een heel zacht prijsje veel beter geregeld was. Het restaurant waar we die avond eten, is overigens prima. De steak bevalt goed na zo’n dag fietsen. En wat vooral opvalt is dat de bediening overal bijzonder aardig is. Blijkbaar zijn mensen blij met bezoek van toeristen in deze periode van het jaar na een corona-zomer waarin weinig verdiend is. Ook ons verhaal spreekt de mensen aan en geeft stof voor een leuk gesprek. Moe van een intensieve dag fietsen waarbij het weer steeds beter werd, kruipen we weer onder de wol.     

20211008_092934 (1)20211008_104918

Foto’s

3 Reacties

  1. Nancy Soolsma:
    11 oktober 2021
    Leuk om zo een beetje met je mee te reizen. Blijft altijd Indrukwekkend en emotioneel zo'n begraafplaats. Wel mooi dat jullie daar even tijd voor genomen hebben. Het leuke aan een fietsreis is dat je van tevoren niet weet wat je allemaal tegenkomt en waar je komt te slapen. Nu hopen op een goed slaapadresje voor dag 3😊
  2. Elly Wisse:
    11 oktober 2021
    Mooi verhaal! Op deze manier genieten wij ook van je fietsvakantie.
    Goeie reis en fiets ze! We kijken uit naar je volgende verhaal.
    Groetjes en knuffel van Dana en Mimi🤗
  3. Corrie Koster:
    12 oktober 2021
    Levendige beschrijving van mooie en aangrijpende ervaringen. De begraafplaats dat kan ik mij helemaal voorstellen en wat mooi dat je oog hebt gehad voor die vlinders daar. Ik zou ook zo denken. Ik kijk uit naar de volgende belevenissen van jullie. Veilige reis verder👌👍