Op zoek naar de bron van de Schelde

6 oktober 2021, dag 1

Breskens-Torhout, ongeveer 60 km

Getrapt, geploeterd, gezocht en niet gevonden

Het was hard werken vandaag. De ruwe, grauwe Westerschelde met daarboven een dreigende donkergrijze lucht, gaf ons al een voorproefje van wat komen zou. Ondanks het herfstachtige weer, hadden we er zin in, heel veel zin! Zo staken we vol verwachting met het fiets-voetveer bij Vlissingen de Westerschelde over.

De boot deinde flink op het ruwe water waar kopjes op stonden, dus het was goed dat we de fietsen stevig vast hadden gebonden. Een stukje wandelen op de boot was een hele onderneming.

Toen we van de boot af reden, begon het avontuur pas echt. We voelden gelijk dat de wind ons vandaag niet goed gezind was. Het westen van Zeeuws-Vlaanderen is prachtig en weids, maar biedt bij windkracht 6 tegen, weinig beschutting aan fietsers. Het was echt ploeteren van knotwilg naar knotwilg. We hebben er heel wat geteld aan de kant van de weg! Toch genoten we ondanks het afzien. We waren blij dat het zo goed als droog was.

In de buurt van Sluis pauzeerden we even. Daar  werd onze aandacht getrokken door een grappig schouwspel. Twee mannen probeerden namelijk tevergeefs met een klein bootje en een tractor een soort vlechtwerk in het water te trekken. Je kon de frustratie van hun gezichten aflezen. Het ging van geen meter en ze kregen het niet voor elkaar.

We trokken weer verder, België in. Het landschap veranderde van een keurig ingerichte omgeving in een rommelige chaos, maar het was absoluut niet saai om er doorheen te fietsen. We reden eerst langs een kanaal met schitterende, hoge populieren. Toen we gedwongen werden door een afzetting hiervan af te wijken, kwamen we in een idyllisch landschap terecht met vervallen boerderijtjes en weilanden waar koeien rustig lagen te herkauwen, geen stress, alles op het gemakje. De

tijd leek hier even stil te staan.

We leerden al gauw dat een wegafzetting in België niet per definitie betekent dat je er niet langs kan. Vooral aan het einde van deze pittige tocht, hadden we geen zin meer in een blokje om en namen we het risico voor lief dat we vast zouden lopen. Dat gebeurde dus ook. Vijf kilometer vóór de streep konden we echt niet verder en moesten we een paar honderd meter met onze fiets door de modder baggeren. Alles zat onder het slik: onze schoenen en onze nieuwe fietsen zagen er niet uit! Ik was kapot en verlangde hevig naar onze bestemming. Toen we het hele stuk overbrugd hadden en onze banden zo goed en zo kwaad als het ging, met gras hadden schoongemaakt, zag ik ineens mijn helm niet meer achter op mijn bagagedrager liggen. Het was een geleende helm en ik had het vreselijk gevonden als ik ‘m op de eerste dag al kwijt was geweest. Er zat niks anders op dan dat hele stuk door de modder terug te lopen. Helaas kon ik het ding nergens vinden en liep ik flink balend weer naar mijn fiets terug. Toen ik weer bijna bij mijn trouwe vervoermiddel was aangekomen, riep mijn fietsmaat me van een afstand toe: ‘Wat doe je nou? Ik zocht je.’ Toen ik terugriep dat ik mijn helm zocht, zei hij: ‘Die ligt gewoon op je bagagedrager, hoor!’ Bleek dat dat ding iets naar voren geschoven was en dat ik hem daarom niet had opgemerkt. Hoe kippig kan vermoeidheid een mens maken!

Om een uur of zes kwamen we moe, maar voldaan op onze eerst bestemming aan. Het was een adres van de stichting Vrienden op de Fiets waar je voor slechts € 22,50 per persoon, inclusief ontbijt, kunt overnachten als je een toer per fiets maakt. We zagen een prachtig huis op een schitterende locatie in een bos vlak bij Torhout. Onze gastvrouw was een gezellige, hartelijke Belgische dame die er alles aan deed om haar gasten een fijn verblijf te bezorgen. Zij bracht ons ’s avonds naar een leuk restaurant dat naast het vroegere festivalterrein van Torhout-Werchter lag. Al duurde het twee uur voordat ons eten werd opgediend en al werd er in eerste instantie een gerecht van een andere tafel geserveerd, het eten smaakte na deze zware fietstocht zeer goed! Moe maar voldaan liepen we in het donker weer terug naar ons gastverblijf om ons op te laden voor de volgende dag.