Enkeltje Walcherse kust - Mediterranée per fiets, dag 5

Cuiry-lès-Iviers – Bétheniville (90 of 64 km)

1 juni 2023

Receptie anno 2023

Er is iets geks aan de hand. Als ik mijn navigatieapparaat de afstand laat berekenen tot het volgende adres, geeft hij 90 km aan, terwijl Google Maps en de navigatieapp op mijn telefoon maar 64 km berekenen. Ik snap er niets van, maar zodra ik de instellingen van het apparaatje controleer, valt me op dat het apparaat staat ingesteld op ‘hoofdwegen vermijden’. Ai, dat heeft me waarschijnlijk de afgelopen dagen al heel wat kilometers extra gekost. Aan de andere kant zal het me ook veel lelijke kilometers hebben bespaard. Ik zit nu dus met een dilemma. Zal ik vandaag gaan voor de snelle route of voor de toeristische? 25 kilometer om vind ik toch wat veel van het goede, dus ik ga voor de korte route en geef het apparaat toestemming voor de hoofdwegen.

Al gauw merk ik het verschil. Ik mag plotseling maar liefst 28 kilometer over een drukke D-weg rijden. Auto’s en vrachtwagens razen voorbij. Elke keer als er een groot gevaarte passeert, houd ik mijn stuur nog wat steviger vast dan normaal. Gelukkig raak ik nooit uit balans en houden alle chauffeurs rekening met mij als kwetsbare fietser. Ze rijden allemaal met een grote bocht om me heen. 28 kilometer lijkt lang, maar de kilometers smelten weg als sneeuw voor de zon en ik denk dat ik maar een dik uur nodig heb om deze afstand te overbruggen. Niet veel later kom ik in een wat grotere stad terecht, Rethel. Het doet me goed om weer even de hectiek van de stad te ervaren. Ik zie haastende mensen, hoor toeterende auto’s en bewonder prachtige oude gebouwen. Vooral de gemeentehuizen in Frankrijk zijn vaak juweeltjes. Ook die van Rethel is echt bezienswaardig.

Het landschap is verder vrij vlak en niet echt boeiend, maar wel lekker weids en dat betekent veel windmolens en eindeloze graanvelden waar tal van roofvogels boven zweven om een muisje mee te pikken. Eigenlijk vind ik het best fijn om zo in de ruimte te fietsen. Het geeft me echt het ultieme vrijheidsgevoel. Ook deze dag gaat het me voor de wind en dat werkt stimulerend.

Veel vroeger dan normaal kom ik hierdoor op mijn volgende verblijfadres aan. Dat is een zolderappartement met alles erop en eraan. Als ik zou willen, kan ik hier zelfs koken. De eigenaar is er niet om me te verwelkomen. Hij heeft me gisteren een instructievideo van een paar minuten gestuurd waarin hij uitlegt hoe ik toegang krijg tot het appartementencomplex en het appartement en hoe alles in het appartement werkt. Een zeer moderne en praktische manier om je gasten te ontvangen, denk ik. Het staat wel in schril contrast met het warme welkom van Caroline. Ik moet er even aan wennen. Uiteindelijk maakt het bad om mijn zware fietsbenen te ontspannen, veel goed. Ik verwonder me elke keer weer over het comfort dat ik aantref op mijn logeeradressen. Alles is zoveel luxer dan ik thuis gewend ben. Blijkbaar stellen gasten tegenwoordig erg hoge eisen. Ik maak voor mezelf een salade van stukjes appels en noten omdat ik geen zin meer heb om boodschappen te doen. Het bed is perfect en ik slaap als een roos.