Op de fiets naar Parijs

Vrijdag 15 oktober, dag 10

Vendégies sur Écaillon - Étreillers, ongeveer 64 km

Thuisgevoel

Daar zit ik dan op vrijdagavond samen met mijn gastvrouw in de jacuzzi. Ik ben altijd weer benieuwd waar ik na een dag fietsen terecht kom. Het brengt ook wel een tikkeltje gezonde spanning met zich mee, maar het is eigenlijk nog nooit tegengevallen. En deze keer val ik weer eens met mijn neus in de boter. Wederom een topadres van 'Vrienden op de Fiets'! Echt ik voel me meteen thuis bij mijn gastvrouw, die er werkelijk alles aan doet om mij een plezierig verblijf te bieden. We praten met elkaar alsof we elkaar al jaren kennen en we voeren zelfs hele diepzinnige gesprekken. Omdat ze me heeft voorgesteld de avondmaaltijd bij haar te gebruiken, heb ik voor haar een gebakje gekocht als nagerecht. Het eten heeft weer goed gesmaakt na een dag fietsen en nadat het gebakje naar binnen is gewerkt, zijn we dus in de jacuzzi gestapt. Ik wist al dat mijn badpak van pas zou komen en omdat zo'n ding weinig weegt en nog minder ruimte in beslag neemt, kon ik hem gemakkelijk meenemen. Terwijl mijn gastvrouw ontspanningsoefeningen doet, zit ik heerlijk in een hoekje uit te rusten en neem ik de dag in gedachten nog eens door. Het was weer een mooie route. Het landschap veranderde van weidse landerijen met windmolens in wat meer heuvelachtig land met grotere stukken bos, zonder dat het traject heel zwaar was.

Oh ja, dat zou ik bijna nog vergeten. Ik ben weer door Gouy gekomen en voorbij het stukje bos gereden waarin de bron van de Schelde ligt. Dit was puur toeval. Ik had dit niet gepland en ik besloot niet nog een keer naar de bron te gaan omdat ik dat op de één of andere manier ongepast vond en het gevoel had dat ik dan het momentum van de vorige keer teniet zou doen. 

Ongeveer vijftien kilometer voor de eindstreep, zag ik een donkere lucht dichterbij komen waardoor ik toch een beetje opgejaagd werd. Ik had het vervelend gevonden als ik kletsnat bij dit adres was aangekomen. Ook wist ik niet zeker of deze lucht helemaal onweersvrij was. Ik zag me in gedachten al in een greppel aan de kant van de weg liggen om dekking te zoeken voor de bliksem. Gelukkig bleef de lucht hangen in een dal en kwam ik droog op dit adres aan.

Zo zitten we, zonder iets tegen elkaar te zeggen, een halfuur in borrelend water. Mijn spieren komen weer helemaal bij. Ik mag op de kamer van haar kleinkind slapen en het bed is voortreffelijk! Ik doe met een voldaan gevoel mijn ogen dicht.