Regen houdt plannen niet tegen

8 juni 2022

Quebec

Voor vandaag staat er regen op het menu, maar ik wil graag een keer met de ferry naar de overkant van de rivier. Normaal gesproken zou ik niet gaan, want waarom zou je met een boot naar een onbekende stad varen, als de hemelsluizen opengaan. Je weet immers niet zeker of je ergens kunt schuilen en bovendien is er geen lol aan om in de regen buiten te zijn. Maar Gerry heeft een verandering van mindset bij me teweeggebracht. Eerst wilde ik donderdag ook niet meer naar Saguenay omdat er behoorlijk wat regen op de weertabellen stond en dan kun je beter in een wat grotere stad zoals Quebec verblijven. Ik vertelde hem dat ik twijfelde in verband met de slechte weersvoorspellingen, maar dat ik er toch heel graag heen wilde. Hij zei toen: ‘Als Engelsman laat ik me nooit door het weerbericht tegenhouden, want in Engeland gaat er nauwelijks een dag voorbij waarop ze geen regen voorspellen. Dan zou ik nooit wat kunnen ondernemen. Als ik ergens naar toe wil, dan doe ik het gewoon.’ Hiermee had hij wel een punt, vond ik en dat trok me ook over de streep om toch mijn busreis naar Saguenay te boeken.

Hoewel je je natuurlijk niets aan hoeft te trekken van de weersvoorspellingen, betekent dat nog niet dat je geen voorbereidingen hoeft te treffen als je erop uittrekt. Als Gerry en ik eerst een ochtendwandeling gaan maken, kijk ik toch even naar de lucht en besluit mijn parapluutje mee te nemen maar Gerry heeft helemaal niets bij zich. Als we even later in een wolkbreuk terechtkomen, besluiten we te schuilen in een schildersatelier. Ik zie de schilder bezorgd naar mijn natte paraplu kijken en ik begrijp dat ik afstand moet houden van zijn schilderijen. Ik voel me zelfs een beetje bezwaard, want hij zal ook wel begrijpen dat wij nog niet eens van die ‘alleen kijken, niet kopen’ toeristen zijn, maar enkel in zijn atelier geïnteresseerd zijn om te kunnen schuilen. Ik doe maar net alsof ik zijn schilderijen mooi vind.  

Eind de middag nemen Gerry en ik de boot naar de overkant, naar de stad Lévis. Vanaf Quebec ziet de plaats er veelbelovend uit, maar bij aankomst lijkt het een wat uitgestorven plaats, een soort slaapstad. Op de boot erheen treffen we veel mensen aan die van hun werk op weg naar huis zijn. Je kunt aan hun gedrag zien dat het geen toeristen zijn. Ze zien er wat vermoeid uit en ze zijn niet echt geïnteresseerd in wat de omgeving hun te bieden heeft. Ik had aan de overkant een grote plens regen verwacht. Gelukkig valt dat reuze mee. Het lijkt wel of de buien boven de rivier blijven hangen en niet doorkomen. We maken wat foto’s, bekijken wat huizen en besluiten daarna naar een bierbrouwerij te gaan. Dat is Gerry’s wens. We waren er niet gekomen als Gerry het niet onderweg twee keer aan iemand had gevraagd. Bij de tweede keer staan we er namelijk vlakbij. Niets aan het uiterlijk van het gebouw, behalve een piepklein uithangbord, doet vermoeden dat dit een bierbrouwerij is. Het lijkt wel een soort omgebouwd overheidskantoor. Als we naar binnengaan, ziet het er weldegelijk uit als een groot restaurant of een verenigingsgebouw, daar zou het ook voor door kunnen gaan. Zo stil als het op straat is, zo gezellig is het hier. Het lijkt wel alsof de hele stad hier samengekomen is. De muziek en de stemmen galmen in de grote ruimte met hoog plafond. Aan de bar genieten we van de sfeer en de muziek en de barjongen vertelt Gerry uitgebreid in het Engels over het ontstaan en het functioneren van de brouwerij. Helaas kunnen we geen rondleiding krijgen. Gerry krijgt wel vijf biertjes in kleine limonadeglazen voorgezet om uit te proberen. Ikzelf houd niet echt van bier, maar probeer op aanraden van hem het blonde, naar gin smakende biertje. En eerlijk is eerlijk, het smaakt niet vies, ook al vind ik het niet overdreven lekker. Als ik veel dorst zou hebben, dan zou ik prima het hele glas leeg kunnen drinken.

’s Avonds klaart de lucht op en is de horizon prachtig. Het uitzicht op Quebec is werkelijk fabuleus! De stad staat helemaal te stralen voor een prachtige horizon. We klimmen via een trap een rots op en maken vanaf daar prachtige foto’s.

Op de boot gebeurt er iets bijzonders. We staan op het dek om optimaal van de ondergaande zon te genieten. Boven ons loost iemand plotseling afvalwater, we krijgen het bijna in onze nek en een beetje verrast springen we opzij. Een sportief uitziende dame die een paar meter van ons vandaan staat, maakt er een grapje over. Dat geeft gelijk een ingang voor een gesprek met haar. Julie heeft in Levis zeiltraining gehad voor een zeiltocht die binnenkort op de rivier plaatsvindt. Ze hebben vandaag tegen de stroom in getraind. Julie ziet er uit als een doorpakker, een stoere vrouw die wel houdt van een uitdaging. Ze is zeer in ons geïnteresseerd en vertelt ons alles wat we over het leven in Quebec willen weten. De winters zijn hier inderdaad lang, maar als je er iets van maakt, dan is het leven goed vol te houden. Je moet wel aan wintersport doen zoals skiën, ijsvissen, langlaufen, sneeuwwandelen anders duurt de winter erg lang. Als je een goede uitrusting hebt, dan kun je altijd naar buiten, ook als het twintig graden vriest. Afgelopen winter was het extreem koud, maar de laatste tien, twintig jaar kun je ook hier goed merken dat het klimaat verandert. Zo dooit het hier tijdens de winter regelmatig en vriest het daarna weer aan waardoor er een ijslaag op de sneeuw ontstaat en dat is voor de wintersport niet prettig. Julie is enthousiast en geniet zichtbaar van haar leven hier. Ze werkt blijkbaar in Quebec en woont in Montreal. Het is mij volkomen onduidelijk hoe ze dat doet want met de trein is de reistijd tussen beide plaatsen meer dan drie uur. Ze vertelt dat ze sinds de Covid pandemie veel vanuit huis werkt en dat dat voor haar goed te doen is. De Franstalige Julie spreekt Engels alsof het vanzelf gaat. Ik merk dat de jongere generaties hier geen moeite hebben met de Engelse taal en dat ze heel makkelijk tussen beide talen switchen. Gerry die blij is dat hij zonder hindernissen met een loco Engels kan spreken, nodigt haar uit om iets in Quebec te gaan drinken, maar daar bedankt ze voor.

Het is een heerlijke dag geweest, geen last gehad van de voorspelde plensbuien. Al met al een goede afsluiting van mijn verblijf in Quebec.