Terug naar huis?

Maandag 11 oktober, dag 6

Nurlu - Seclin, ongeveer 75 km

Een flink stuk

Vandaag is het tanden bijten want we moeten een flinke afstand overbruggen. Dat doen we met een reden. Mijn fietsmaat wil namelijk woensdag weer op tijd in Vlissingen zijn. De laatste twee trajecten zijn dan min of meer peanuts. De tocht verloopt goed. Dat komt met name doordat het traject tamelijk vlak is. Al fietsend nemen we stukje bij beetje afscheid van het land waar we allebei graag vertoeven. Af en toe zie ik een bordje Parijs aan de andere kant van de weg staan. Het kriebelt nog steeds bij me. Ik vind het jammer dat ik weer terug naar Nederland moet, maar het is niet anders.

Het valt ons op dat we vaak over autowegen rijden waar de vrachtwagens vlak langs ons scheuren. Als we Seclin naderen wordt het verkeer ook drukker en moeten we onze aandacht er goed bij houden. Ik rijd voorop en vertrouw op mijn navigatie, die het helaas in de steden weleens af laat weten. De afspraak is dat ik op tijd mijn hand uitsteek als we af moeten slaan. Dat gaat niet altijd even vlekkeloos want het apparaatje twijfelt soms ook en dan is het even chaos. Toch komen we steeds weer aan de goede kant van een rotonde terecht en als je een beetje je gezond verstand gebruikt, weet je zelf ook wel of je de goede richting uit gaat. De zon is wat dat betreft onze trouwe metgezel en die heeft de afgelopen dagen goed haar best gedaan. Dat kun je ook aan ons zien. We hebben allebei een flinke blos op ons gezicht en ik durf zelfs te beweren dat ik bruin geworden ben. 

In Seclin hebben we een 'première classe' hotel geboekt. Het is een zeer eenvoudig hotel. Je betaalt dan ook haast niets voor een kamer. Geen gezellig ingerichte hotelkamers, maar wel functioneel en daar gaat het om. In plaats van leuke platen of schilderijen aan de wand, kom je bordjes tegen die aangeven wat het kost als je 'per ongeluk' een handdoek of een deken meeneemt. Ook tref ik een bordje aan waarop staat dat het verboden is te roken op de kamer en als je dat toch doet, je dan het risico loopt een behoorlijke boete te krijgen. Daaronder staat het telefoonnummer dat je kunt bellen als je van je rookverslaving af wilt. 

We eten in een restaurant op een bedrijventerrein in de buurt van een soort winkelcentrum. Het eten smaakt weer prima. We trekken ons daarna terug in onze hotelkamers en doen de ogen dicht. Op naar een nieuwe dag, naar een ander land!