Terug naar Nederland

Dinsdag 19 oktober, dag 14

Juilly - Froissy, ongeveer 95 km

Chez Francine et Xavier

Vandaag verlaat ik de regio Île de France, en ga dan toch eindelijk huiswaarts, deze keer richting het Noordwesten. Ik ben voorbereid op een lange, zware tocht, maar het valt reuze mee. Dat komt waarschijnlijk doordat ik de wind mee heb en onderweg van alles zie. Ik kom langs kasteeltjes en mooie landhuizen. Het is geen moment saai. Ook fiets ik ten noorden van Parijs weer door een uitgestrekt bos en geniet van de prachtige herfstkleuren. Bij een cafeetje in een dorp zie ik op het terras mensen zitten. Ik besluit daar maar eens een bakje koffie te gaan drinken. Blijkbaar trek ik de aandacht van een stamgast want hij komt gelijk naar me toe om een praatje met me te maken. Hij wil van alles weten over mijn fietstocht en als mensen echt geïnteresseerd zijn, dan krijgen ze van mij het hele verhaal. Ik zie hem ademloos naar me luisteren. Hij is werkelijk met stomheid geslagen en kan niet geloven dat ik al zo'n 800 km heb weggetrapt. Op die fiets, zonder elektriciteit? 'Ach, je moet toch iets doen, het is goed voor de gezondheid en in ieder geval beter dan roken', flap ik eruit. Hij moet lachen en geeft me gelijk. 'Ik ben al vijftien dagen gestopt met roken', vertelt hij me trots. Hopelijk heb ik hem door mijn verhaal aangemoedigd om het vol te houden. Ik zie in Frankrijk nog heel veel mensen roken, veel meer dan in Nederland. Er zijn vooral veel jongeren, die roken. Oude Franse vrouwtjes zie je bijna nooit met een sigaret. Mijn dubbele espresso en chocoladebroodje smaken enorm goed. Het is echt het juiste moment op de juiste plaats!

Dat laatste geldt trouwens ook voor mijn logeeradres. Als ik moe bij mijn bestemming aankom, zie ik een oude boerderij voor me. De aanblik bevalt me direct. De tuin ziet er heerlijk rommelig uit. Zo zie ik een paar oude fruitbomen tussen het gras staan. Het is een prachtig decor! De gastvrouw komt me al tegemoet als ik met mijn fiets het erf op rijd. Ik heb de kilometers behoorlijk in de benen zitten en voel me echt moe waardoor ik vergeet om de Franse beleefdheidsvormen in acht te nemen. Ik val gelijk met de deur in huis en realiseer me halverwege dat ik een deel van de riedel heb overgeslagen. Mevrouw reageert eerst een beetje stug, maar als ik excusez-moi zeg en uitleg dat ik door vermoeidheid wat vergeten ben, draait ze bij. Ze legt me uit dat ze nu boodschappen moet gaan doen en biedt me wat te drinken aan. Ik krijg vers geperste appelsap geserveerd. En dat smaakt heerlijk als je dorst hebt! Ze toont me de kamer en ik ben blij verrast. Ik voel me hier gelijk helemaal thuis. Het ziet er ruim en rustig uit. Ook het uitzicht op de tuin is prima.

's Avonds staat me een verrassing te wachten. Als je ooit in de gelegenheid bent om in zo´n chambres d´hôtes ook het avondeten erbij te boeken, dan moet je dat zeker doen. Ik had dat hier gedaan en ik ben nu nog aan het nagenieten! Ik mocht aan tafel bij de gastheer en gastvrouw en daarnaast schoven nog twee heren aan. Het was heerlijk authentiek Frans die avond! Wat was dat leuk! De ruimte alleen al zag eruit als een oude Franse boeren schuur met allerlei brocante en nog andere bijzondere decoratie. Op de achtergrond hoorde ik Franse chansons, een compilatie die door Francine, mijn gastvrouw, was samengesteld. De gastheer was bijzonder geïnteresseerd in mijn achtergrond en mijn leven en stelde mij allerlei vragen. Ook de andere gasten wilden van alles weten. Een van de mannen, een archivaris, kon zijn ogen niet van me af houden wat ik wel wat ongemakkelijk vond, maar als je een paar wijntjes op hebt, dan vervaagt alles en heb je er geen last meer van. De gastvrouw had een heerlijke witlofschotel bereid en als voorgerecht een soort gebonden groentesoep. Uiteraard bestond het nagerecht uit Franse kaas. Het was voor mij een voorrecht om in Frans gezelschap te zijn en te luisteren naar wat iedereen zei, met Franse muziek op de achtergrond. Vaak kon ik de conversatie helemaal niet volgen omdat het veel te snel ging en er ook veel binnensmonds werd gesproken, maar iedereen was heel relaxt en bijzonder aardig. Ik voelde me in dit gezelschap echt op mijn gemak. De gastheer, Xavier, liet me nog een boek met originele landkaarten uit de tijd van Napoleon zien. Ook zat er een kaart van Nederland bij, west-oost georiënteerd. Ik heb de gastvrouw hartelijk bedankt voor de heerlijke maaltijd en zo kwam er een eind aan deze bijzondere dag.